گر زین دست باشد درس غم....

خواهی به دادن امتحان کن خواهی به گرفتن، من آن خواهم که تو می خواهی...

مادران، پدران، فرزندان

من، امروز، رابطه زیبای تولد و مرگ رو، درک کردم

من، امروز، نیاز دوست داشتنی پدر، مادر و فرزند رو بهم، درک کردم

من، امروز، گذر زمان رو، درک کردم

من، امروز، کوتاهی غیرقابل وصف عمر رو، درک کردم

...

“You only live once, but if you do it right, once is enough.”

از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد، می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد

الهی ای خالق بی مدد و ای واحد بی عدد، ای اول بی هدایت و ای آخر بی نهایت. ای ظاهر بی صورت و ای باطن بی سیرت، ای حی بی ذلت ای معطی بی فطرت و ای بخشنده بی منت، ای داننده رازها، ای شنونده آوازها، ای بیننده نمازها، ای شناسنده نامها ، ای رساننده گامها، ای مبر از عوایق، ای مطلع بر حقایق، ای مهربان بر خلایق، عذرهای ما بپذیر که تو غنی و ما فقیر و بر عیب های ما مگیر که تو قوی و ما حقیر، از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت.

الهی کجا باز یابم آن روز که تو ما را بودی و من نبودم، تا باز به آن روز رسم میان آتش و دودم... 

خواجه عبدالله انصاری

از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد، می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد

الهی ای خالق بی مدد و ای واحد بی عدد، ای اول بی هدایت و ای آخر بی نهایت. ای ظاهر بی صورت و ای باطن بی سیرت، ای حی بی ذلت ای معطی بی فطرت و ای بخشنده بی منت، ای داننده رازها، ای شنونده آوازها، ای بیننده نمازها، ای شناسنده نامها ، ای رساننده گامها، ای مبر از عوایق، ای مطلع بر حقایق، ای مهربان بر خلایق، عذرهای ما بپذیر که تو غنی و ما فقیر و بر عیب های ما مگیر که تو قوی و ما حقیر، از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت.

الهی کجا باز یابم آن روز که تو ما را بودی و من نبودم، تا باز به آن روز رسم میان آتش و دودم... 

خواجه عبدالله انصاری

دل آینه صورت غیبست ولیکن، شرطست که بر آینه زنگار نباشد...

«علم آن است که قدر خویش بدانی...»

ذکر جنید بغدادی

تذکرة الاولیاء

دگر به روی خود از خلق در بخواهم بست، مگر کسی ز توام مژده‌ای فراز آرد

عدالت یا بخشش؟

فرمود:

«عدالت، هر چیزی را در جای خود می نهد، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می سازد. عدالت تدبیر عمومی است، در حالی که بخشش گروه خاصی را شامل می شود. پس عدالت شریف تر و برتر است.»

حکمت 437
نهج البلاغه

عدالت یا بخشش؟

فرمود:

«عدالت، هر چیزی را در جای خود می نهد، در حالی که بخشش آن را از جای خود خارج می سازد. عدالت تدبیر عمومی است، در حالی که بخشش گروه خاصی را شامل می شود. پس عدالت شریف تر و برتر است.»

حکمت 437
نهج البلاغه

*خواه ستاره باشد یا بیابان، آنچه آنها را زیبا کرده به چشم نمی آید!

«وصل کردن نقاط با نگاه به آینده غیرممکن است، ولی در خود آینده رابطه شان بسیار واضح خواهد شد. دوباره می گویم، وصل کردن نقاط با نگاه به آینده غیرممکن است، شما فقط می توانید پس از طی مسیر با نگاه به گذشته آنها را بهم متصل کنید. بنابراین باید ایمان داشته باشید که آنها روزی در آینده بهم خواهند پیوست. شما باید به چیزی ایمان داشته باشید؛ خدا، سونوشت، دست تقدیر یا هر چیز دیگری. زیرا این ایمان، مسیر آینده را ترسیم خواهد کرد و به شما این اطمینان را می دهد تا همیشه از قلب تان پیروی کنید، حتی زمانی که شما را از مسیری گرم و نرم بیرون می برد. همین است که تمام تفاوت ها را رقم می زند.»

استیو جابز

ترجمه ناصر دادگر

* شازده کوچولو 

از مشکلات کار

دارم فکر می کنم، میشه همیشه همه رو راضی کرد؟!