نرم نرمک می رسد اینک بهار، خوش بحال روزگار...

خدایا ممنوم بابت تمام نعمات بی دریغی که تو این سال بهم بخشیدی.

ممنونم بابت سلامتی، بابت درک لذت گوارایی آب، نوازش نسیم، سرمای زمستان و گرمای بهار، عطر شکوفه، شرشر باران، سپیدی برف، حتی بوی خوش نان گرم و تازه.

ممنونم بابت خانواده گرم و مهربانم، پدر و مادر و لذت بی بدیل حضورشون، صدای روح نواز و آغوش گرم مادرم، چشمهای خسته اما مهربان پدرم، شیرینی شیطنت آمیز برادر کوچکتر و حضور برادر بزرگتر در کنار خانواده.

ممنونم بخاطر فرصتی که بهم دادی تا هر روز با طلوع بیدار بشم و با غروب برگردم خونه، ممنونم بخاطر فرصت همنشینی و همکاری با بهترین آدمهات.
ممنونم که در آغوشم گرفتی و از سخت ترین اتفاقها گذروندیم، ممنونم که ناتوانی و نادانی من رو با مهرت پوشوندی و نگذاشتی از گزند حوادث بد و سخت این سال آسیبی ببینم.
ممنونم بخاطر شفا و مهلتی دوباره، ممنونم بابت اعتماد...
ممنونم بخاطر همه چیزهایی که از رحمت و مهر و لطفت بهم بخشیدی و همه چیزهایی که با علم و حکمتت نداشتنشون رو صلاح دونستی برام.
ممنونم بابت مهر و غضب، نور و تاریکی، شور و سکون، شادی و غم، سختی و آسایش، سلامتی و بیماری، وصل و جدایی، ممنونم بابت انتظار...
دوستت دارم و ممنونم بابت فرصت انسان شدن و تجربه این همه زیبایی، گام برداشتن روی زمین و درک لذت حرکت به سوی تو، به سوی کمال و زیبایی و آرامش، لذت انسان بودن، لذت عشق...