وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم...

دو هفته برزخی گذشت به من جهنمی و باز لطف تو رهنمون شد و فرصتی دیگه تا مدتی نامعلوم برای وفای به عهد... خدایا، اگر تو کمکم نکنی با این همه شرمندگی و سر افکندگی چه کنم...

بقیه همچنان نگرانن، نگرانی برای چیزهای جدید، نگرانی از آینده و بقیه اتفاقها، نگرانی بابت همه چیز اما من دیگه نگران نیستم، ایمان دارم به خالق طه و یس، به لطف و حکمتش، به آینده ای که قراره برام رقم بزنه، به خدایی که دست مرحمت و هدایتش همیشه بر سر همه بندگانش بوده و هست. قول دادم هیچ وقت دستمو از دستت رها نکنم و آینده ام رو تا همیشه با اعتماد سپردم به خودت...