فکنّا حیث ما کانوا و کانوا حیث ما کنّا

همه مرغان در حضرت سلیمان حاضر بودند الا عندلیب، سلیمان مرغی را برسالت نام زد کرد که عندلیب را بگو ضرورت است رسیدن شما و ما بیکدیگر. چون پیغام بعندلیب رسید عندلیب هرگز از آشیان بیرون نیامده بود، با اشکال خویش مراجعت کرد لفظ سلیمان پیغمبر علیه السلام برین نسق است و او دروغ نگوید. باجتماع ایعاد کرده است. اگر او بیرون باشد و ما درون، ملاقات میسر نشود و او در آشیان ما نگنجد و هیچ طریق دیگر نیست. یکی سال خورده در میان ایشان بود، آواز داد که وعده «یوم یلقونه» راست باشد و قضیه «کل لدینا محضرون»، «و انّ الینا ایابهم»، «فی مقعد صدق عند ملک مقتدر» درست آید، طریق آنست که چون ملک سلیمان در آشیان ما  نگنجد ما بترک آشیان بگوییم و بنزدیک ملک رویم، و اگر نه ملاقات میسر نشود.

 رساله لغت موران

شیخ شهاب الدین سهروردی