برای همکلاسی

بهش گفته بودم اما گوش نمی داد. برام شده بود یه معمای حل نشدنی که چطور می تونه این قدر بی محابا و راحت برخورد کنه و دروازه دلش بی در و پیکر باشه، از پسرا برمیاد این کارا! اما برای یه دختر... نگرانش بودم و هستم اما چاره ای جز کنار کشیدن نداشتم. هنوزم درگیر همون بازی ها است. می گه افسردگی گرفته و داره مراحل درمان رو پشت سر می ذاره.
امیدوارم تشخیصش درست باشه برای علت بیماری اش و آرزوی سلامتی دارم براش.