عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی

همه سختی های گذشته و حال رو تحمل می کنیم به امید آینده رویایی

اما آینده همون دیروزه که عین واقعیته و هیچ رویایی در کار نیست

هستی واقعیتی محدود به زمان و مکانه و واقعیت به حکم حقیقت نمی تونه خیالی باشه  پس زیبایی و لذت و آرامشی در کار نیست

شایدم رویا و خیال واسه این زیباست که واقعیت نداره نه این که واقعیت چون محدوده زیبا نیست

اما فکر کنم چه تو خیال باشی یا واقعیت فرقی نمی کنه اگه روحت آروم باشه و راضی

شادی و غم به محدودیت زمان و مکان ربط چندانی نداره ازنظر مفهوم، هر چند شدتشون متفاوته صد در صد

می دونی چی می خوام بگم

دلم از دست آدما گرفته و آدمیت خودمم ارجحیت مطلق داره به دل آزردگی از دست همه آدم نماها! سر آخر به همون نتیجه ای رسیدم که چند صد سال پیش حافظ یه جور گفتش و سعدی یه جور و از اون چند صد سال به اون ور یا این ور یا هر ور دیگه ای که بری فرقی نداره، مهم اینه که همه فهمیدن آدمیت من مشکل داره وگرنه دنیا و آخرت هر دو بهشته اگه آدم باشیم و بنده واقعی

...