ماهی
شنبه, ۱۵ اسفند ۱۳۸۸، ۰۹:۴۴ ب.ظ
دوستم گفت بنویس، منم که حرف گوش کن. می دونی حرف زدن برای من مثه آب برای ماهی می مونه! اگه حرف نزنم و نشنوم می میرم، این که دیگه پنهان کردن نداره. از زندگی ذهنی خسته ام! درک می کنی؟ احساس می کنم قید و بندهای ذهنی که خودم برای خودم ساختم محرومم کرده از لذت بردن از زندگی واقعی و نمی شه دنیا و شرایطش رو نادیده گرفت و یه دنیای ذهنی ساخت و با رویا زندگی کرد. چرا، اتفاقا این دوتا جمله به ظاهر هم معنای در اصل بی ربط کاملا بهم مربوطن. می گی نه، دو دقیقه بهش فکر کن...
ولی باید حواسمون باشه که اگه می خایم زندگی کنیم راه رو درست بریم و سنگ اول رو درست بذاریم ....نکنه از چاله بیفتیم تو چاه!!!
زندگی درستی رو شروع کنیم ، مسیره درستی رو پیش بگیریم ، اون جوری که خدا می خاد ، اون جوری که فطرتمون به سمتش میل داره ....
مواظب باشیم غرق نشیم ....چیزای حقیقی رو فراموش نکنیم ...
درست زندگی کنیم تا اون دنیامون هم تضمین بشه