تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری

امروز فهمیدم شکر بر نداده هات، بیشتر از داده هاته، شکرت...

دوستت دارم و آروم و خوشم، شکرت...

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد...

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم

گفتا که شبرو است او از راه دیگر اید

...

یه جای کار می لنگه!

این پاییز هم گذشت. هفته سختی بود هفته آخر پاییزم، قرار بود کلی کارای خوب کنم، از دو روز مرخصی یه روزش واسه مریض داری و صله رحم و کمک به مادر و کلاس و مرور درسهای عقب افتاده زبان گذشت و روز بعدش طبعا باید استراحت می کردم! خوب لازم بود!

قبلاها یادمه کارا طبق برنامه پیش می رفت، حالا اون موقع ها برنامه ها برنامه بود یا من یه منه دیگه نمی دونم اما می دونم الانا دیکه اون وقتا نیس! خیلی چیزا دیگه مثه اون وقتا نیس...