یسر الله طریقا بک یا ملتمسی...

سرکش شدم، اونقدر که دیگه بعید می دونم کسی بتونم عاشقم بشه، عاشقِ یه غزال رام نشدنی تیزپا

دارم یاد می گیرم هم مرد خودم باشم و هم زن، پابند شدن بعید بنظر می رسه و دور

بعید می دونم کسی بتونه عاشقم بشه، عاشقی کنه، عاشقم کنه

که اصلا کسی عاشقی بلد باشه و بتونه رامم کنه

سرکش شدم، رام نشدنی و رها
بعید می دونم مگه...

Unknown

من کان یرجو لقاء الله فان اجل الله لآت وهو السمیع العلیم 

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت

و گفت: «حاجیان به قالَب، گردِ خانه طواف می کنند و بقا خواهند و اهل محبّت به قلوب گرد عرش طواف کنند و لقا خواهند».

 بایزد بسطامی

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت

و گفت: «حاجیان به قالَب، گردِ خانه طواف می کنند و بقا خواهند و اهل محبّت به قلوب گرد عرش طواف کنند و لقا خواهند».

 بایزد بسطامی

اقراء

سکوت و نگاهم را

بخوان

حکایت شب هجران که بازداند گفت، مگر کسی که چو سعدی ستاره بشمارد

"If some one loves a flower, of which just one single blossom grows in all the millions and millions of stars, it is enough to make him happy just to look at the stars. He can say to himself, 'Somewhere, my flower is there...' But if the sheep eats the flower, in one moment all his stars will be darkened... And you think that is not important!"

He could not say anything more. His words were choked by sobbing.

"The little prince"

پی نوشت: صفحه اصلی وبلاگ رو ببند، چشمهات رو هم، بعدش فقط گوش کن این شعر رو و فکر کن به راز روشنی این همه ستاره تو آسمون...

Unknown

مرد این بار گران نیست دل مسکینم...

آبرو می رود ای ابر خطا پوش ببار...

رَبِّ إِنِّی لَمْ أَکُن بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا...

لحظه ها عریانند

نه تو می مانی و نه اندوه 

و نه هیچ یک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند،

به تن لحظه خود،

جامه اندوه مپوشان هرگز...

«سهراب»

وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس...